● ভাণ্ডাৰী দাস ১৯৬৭ চনত বাংলাদেশৰ পৰা ভাৰতলৈ আহিছিল।
● গুৱাহাটীঃ ভাণ্ডাৰী দাসে ১৯৬৭ চনত তেওঁৰ স্বামী আৰু দুই সন্তানৰ সৈতে বাংলাদেশৰ পৰা ভাৰতলৈ পলাই আহিছিল। তেওঁৰ গৃহ চহৰত “ধৰ্মীয় অত্যাচাৰৰ” পৰা ৰক্ষা পাবলৈ থিতাপি লয়। তেতিয়াৰ পৰা তেওঁ অসমৰ কাছাৰ জিলাৰ এখন গাঁৱত বিদেশী হিচাপে বাস কৰি আহিছে।
৫৪ বছৰৰ পিছত, ৮০ বছৰীয়া বৃদ্ধাগৰাকী বৰ্তমান বিধৱা। তেওঁৰ সন্তানে বিবাহ কৰিছে। কিন্তু তেওঁৰ পৰিয়ালৰ সদস্যসকলক বৰ্তমান “বিদেশী” বুলি গণ্য কৰা হৈছে।
শিলচৰৰ এখন বিদেশী ন্যায়াধিকৰণে তেওঁক আৰু তেওঁৰ সন্তানক “streamline foreigners” বুলি ঘোষণা কৰিছিল যিসকলে এতিয়া বিদেশীৰ আঞ্চলিক পঞ্জীয়ন কাৰ্যালয়ত (Regional Registration Office-FRRO) পঞ্জীয়ন কৰিব লাগিব আৰু ভাৰতীয় নাগৰিক হ’বলৈ আৰু ১০ বছৰ অপেক্ষা কৰিব লাগিব।
“মোৰ বৰ্তমানৰ স্বাস্থ্যৰ অৱস্থাৰ সৈতে, মই নাভাবো যে মই আৰু কেতিয়াও ভাৰতীয় নাগৰিক হ’ম। কিন্তু মই সকাহ পাইছো যে অন্ততঃ মোৰ সন্তানসকল কোনোবা দিনা এই দেশৰ নাগৰিক হ’ব,” এনেদৰে সংবাদ মাধ্যমৰ আগত ভাণ্ডাৰী দাসে প্ৰকাশ কৰিছে।
শিলচৰৰ বিদেশী ন্যায়াধিকৰণৰ এজন সদস্য বি কে তালুকদাৰে জনোৱা মতে, “মই ভাণ্ডাৰী দাসৰ অধিবক্তাই দাখিল কৰা লিখিত বিবৃতি, প্ৰমাণ আৰু নথিপত্ৰবোৰ সাৱধানে পঢ়িছো। মোৰ মতামত যে বিপৰীত দল (অ’পি) হৈছে ০১-০১-১৯৯৬ ৰ পৰা ২৫/০৩/১৯৭১ লৈ ষ্ট্ৰীমৰ বিদেশী। অ’পি (ভাণ্ডাৰী দাস)ক তেওঁৰ স্বামী আৰু সন্তানৰ সৈতে বিদেশী আঞ্চলিক পঞ্জীয়ন কাৰ্যালয়, কাছাৰ, শিলচৰৰ সন্মুখত তেওঁৰ নাম পঞ্জীয়ন কৰিবলৈ নিৰ্দেশ দিয়া হৈছে।”
অসম চুক্তিৰ দফা ৫ নং অনুসৰি, এজন “বিদেশী” বা “প্ৰব্ৰজন বিদেশী” হৈছে সেইসকল যি ১ জানুৱাৰী, ১৯৬৬ আৰু ২৪ মাৰ্চ, ১৯৭১-ৰ ভিতৰত ভাৰতত প্ৰৱেশ কৰিছে – নাগৰিকত্ব চিনাক্তকৰণ আৰু নিষ্পত্তি অন্তিম তাৰিখ – আৰু প্ৰতিখন জিলাৰ প্ৰশাসনিক কাৰ্যালয়ত থকা এফ.আৰ.আৰ.অ.-ত পঞ্জীয়ন কৰিব লাগিব। ভাৰতীয় নাগৰিকত্ব পাবৰ বাবে ১০ বছৰৰ অপেক্ষাৰ সময় আছে আৰু সেই সময়ছোৱাত তেওঁলোকৰ ভোটদানৰ অধিকাৰ প্ৰত্যাহাৰ কৰা হ’ব।
ভাণ্ডাৰী দাসৰ অধিবক্তা তন্ময় পুৰকায়স্থই কৈছিল যে তেওঁৰ গোচৰটো ২০০৮ চনত বিদেশী ন্যায়াধিকৰণৰ দৃষ্টিগোচৰ হৈছিল – তেওঁ ভাৰতলৈ অহাৰ ৪১ বছৰ পিছত – যেতিয়া সীমান্ত আৰক্ষীয়ে তেওঁৰ বিৰুদ্ধে গোচৰ ৰুজু কৰিছিল।
“সাধাৰণতে, সীমান্ত আৰক্ষীয়ে বিদেশী বুলি সন্দেহ কৰা ব্যক্তিজনলৈ জাননী প্ৰেৰণ কৰে আৰু যেতিয়া তেওঁলোকৰ ওচৰত ইয়াৰ উত্তৰ নাথাকে, গোচৰটো ন্যায়াধিকৰণলৈ যায়। অৱশ্যে, এই ক্ষেত্ৰত, তেওঁলোকে দাসক অৱগত নকৰাকৈ পোনপটীয়াকৈ এটা গোচৰ ৰুজু কৰিছিল যিটো ন্যায়াধিকৰণলৈ প্ৰেৰণ কৰা হৈছিল,” বুলি ভাণ্ডাৰী দাসৰ অধিবক্তাজনে লগতে কয়।
২০১৯ চনৰ আপডেটেড নেচনেল ৰেজিষ্টাৰ অৱ চিটিজেনছ (NRC)ত উপস্থিত হোৱা ভাণ্ডাৰী দাস আৰু তেওঁৰ পুত্ৰই ১৯৭১ চনৰ ২৪ মাৰ্চৰ আগতে তেওঁলোকৰ উত্তৰাধিকাৰী প্ৰমাণ কৰিবলৈ এন আৰ চিৰ বাবে দাখিল কৰা একেই নথিপত্ৰ – ১৯৬৭ চনৰ পৰা শৰণাৰ্থী কাৰ্ড আৰু ১৯৭০ চনত জাৰী কৰা ভোটাৰ পৰিচয় পত্ৰ দাখিল কৰিছিল।
নাগৰিকত্ব সংশোধনী আইন, ২০১৯ অনুসৰি, ভাণ্ডাৰী দাস আৰু তেওঁৰ দৰে অন্যান্য “বিদেশীসকলক স্থায়িত্ব” কৰাত সহায় কৰিব পাৰে। আইন অনুসৰি আমাৰ তিনিখন চুবুৰীয়া দেশ – বাংলাদেশ, আফগানিস্তান আৰু পাকিস্তানৰ পৰা সেই ধৰ্মীয় সংখ্যালঘুসকলক নাগৰিকত্ব প্ৰদানৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিয়ে।
