◆ কন্দৰ্প কুমাৰ দেৱ নাথ, কৃষ্ণাই●
ফাগুনৰ পছোৱা বতাহে আকাশ বতাহ ধুলিময় কৰি তোলাৰ সময়তে ধৰাৰ বুকুলৈ নামি আহিল বসন্তৰ প্ৰথমজাক বৰষুণ ৷
কিনকিনিয়া বৰষুণ জাকে নিমিষতে সেমেকাই তুলিলে বাট পথ ঘৰ চোতাল বন বননি ৷ আকাংক্ষিত অথচ কোনো আগজাননী নিদিয়াকৈ নামি অহা বৰষুণ জাকে গৃহস্থী,বাটৰুৱা, ব্যৱসায়ী সকলো পৰ্যায়ৰ জনসাধাৰণৰ মাজত কিছু লৰা ঢপৰাৰ সৃষ্টি কৰিলেও আটাইৰে মুখমণ্ডলত পৰিস্ফুত হ’ল শান্তিৰ ৰেখ ৷ সঁচাই নান্দনিক ফাগুনৰ বৰষুণ ৷
গৃহ নিৰ্মান,পথ নিৰ্মান তথা লেখহীন যান বাহনৰ যাতায়তে দশোদিশ ধুলিয়ৰি কৰি তোলাৰ পৰত এনে এজাক বৰষুণ যেন অমূল্যসম্পদ ৷ অকল জীৱকুলেই নহয়,গছ গছনি ফুল পাতেও ফাগুনৰ প্ৰথমজাক বৰষুণৰ মাদকতা যেন প্ৰাণভৰি উপভোগ কৰিছে ৷
