Poem

শেষ ৰাতি পৰি থকা বাটটোৰ দৰেই মই মোক অকলেই চম্ভালি থাকিলোঁ, মই মোক হানি খুঁচি মই মোক পখালি পখালি মই মোক মোৰ কৰি ৰাখিলোঁ। শিলিখা […]

ৰাধা হৈ তোমাৰ বাঁহীলৈ বাট চোৱাৰ হাহাকাৰ অথবা ঘড়ীৰ কাটাত টোপনি সামৰি ৰখা নিশা কোনোটোৱেই নাছিল আমাৰ প্ৰেমৰ সহচৰ মোৰ কৃষ্ণ! সপোনৰ ঝুলনাত দুলি থাকোঁতে […]

ধাননি উজাই বলিছে সখীয়তী বতাহ গা-ভাৰী পথাৰখনে সপোন এটি সিঁচি দিছে আলফুলে বৰ আলফুলে এতিয়া চুপতা-চুপতি কৰি ৰাংঢালি ছোৱালীৰ কাঁচিত খনে খনে হয় মুঠি সিহঁতৰ […]

কিছুমান কথা থাকে, মন ভৰে কিছুমান কথা থাকে, চকুপানী সৰে কিছুমান কথা থাকে, মৰম জাগে কিছুমান কথা থাকে, হৃদয় ভাঙে কিছুমান কথা থাকে, চিন্তাৰ উদ্ৰেক […]

দুঃসময় দিনৰ সংলাপ – পৰী ৰাজখোৱা মাজনিশা জিলীকেইজনীয়ে বিনাই কিবা যেন‌ নোপোৱাৰ দুখত। সময়বোৰ অতীত হল‌ অতীতৰ‌ বাবেই আজি তাই এচামৰ বাবে চৰিত্ৰহীনা। বগা কাপোৰত […]

এটা আধামৰা কবিতা চকুত চকু থৈ কথা ক’ব পৰা হ’লে হাতে হাতে ধৰা ধৰি কৰিব পৰা হ’লে খোজত খোজ মিলাই যাব পৰা হ’লে পৃথিৱীখন ইমান […]